Als we deze maand een 30 jaar oude agenda van een autojournalist pakken zal daar wellicht in geschreven staan: Introductie Fiat Uno, Cape Canaveral, USA. In januari 1983 werd daar namelijk de opvolger van de Fiat 127 gepresenteerd, de Uno. Een auto die een immens succes voor Fiat zou worden en uiteindelijk in Italië tot 1995 in productie bleef.
In het introductie jaar van de Uno zijn er gelijk drie motoren en uitrustingsniveaus beschikbaar. De motoren zijn viercilinders waarbij de vermogens als type-aanduiding worden gebruikt; de 45 (903 cc), 55 (1.116 cc) en de 1.301 cc metende motor 70, een behoorlijk vermogen voor een dergelijke auto in die tijd. Dat laatste kan niet gezegd worden van de eerste dieselmotor die wat later leverbaar wordt, de 1.301 cc grote zelfontbrander komt niet verder dan 45 trappelende paarden. De drie uitrustingsniveaus zijn aangeduid als basis (gewoon Uno, punt), S en ES.
De door Giugiaro’s Italdesign ontworpen Uno weet bij praktisch iedereen positieve reacties op te wekken. Een jaar na zijn introductie wordt hij dan ook verkozen tot Auto van het jaar 1984. In dat jaar wordt er ook nog een luxere versie gepresenteerd, de SX. Gebaseerd op de 70S maar dan nog wat voller in de opties. Weer een jaar later wordt het motorengamma voor het eerst aangepakt. De Uno 45 wordt uitgerust met nieuwe Fire motor, de 55 evalueert tot 60 (het vermogen bedraagt dan 58 pk door een dubbele carburateur) en de ES-maakt plaats voor de SL.
1985 is ook het jaar dat Fiat een hot hatch presenteert, de Uno Turbo ie. De 1.301 cc vierpitter wordt opgevrolijkt met een turbo en het vermogen stijgt daarmee tot 105 pk. Genoeg om de 838 kilo wegende Italiaan een topsnelheid van 200 km/u te geven en het bekende sprintje naar de 100 in slechts 8,3 seconden af te raffelen. Dat zijn waarden waarvoor je je zelfs vandaag de dag, bijna 30 jaar later, nog niet hoeft te schamen! Fiat vindt de toevoeging van zo’n ‘haardroger’ zo’n prettige ontwikkeling dat bijna tegelijkertijd ook de dieselmotor wordt voorzien van turbo. De 1.367 grote ratelaar levert daarmee ineens 70 pk, zodat e ropeens lekker kan worden doorgereden.
In 1988, het jaar dat Fiat de productie van het driemiljoenste exemplaar viert, gaat het merk gelijk bezig met een grote facelift die een jaar later op de Motorshow van Frankfurt gepresenteerd wordt. Wijzigingen aan het front en aan de achterzijde vallen direct op en ook het interieur krijgt een nieuwe look. Niet alleen het uiterlijk wordt vernieuwd, ook de motoren krijgen een update. De 60 is vanaf nu voorzien van een 1.108 cc motor met injectie, de 70 krijgt er 2 pk bij door de montage van een 1.372 cc krachtbron. De Turbo ie krijgt diezelfde motor maar dan uiteraard weer mét turbo, nu goed voor 118 pk.
Begin jaren ’90 ziet Fiat de populariteit van de Uno wat inzakken. Inmiddels is men ook al bezig met de opvolger, de Punto. In 1994 wordt deze gepresenteerd. Voor de Uno valt het doek in Europa een jaar later, met uitzondering van Polen, waar de Uno nog tot in 2002 wordt gebouwd en verkocht. .
[nggallery id=119]
Buiten Europa
Maar ook buiten Europa heeft de Uno Fiat geen windeieren gelegd. In Zuid-Afrika wordt het model van 1990 tot 1998 in licentie gebouwd door… Nissan. Jawel. In dat laatste jaar keert Fiat zelf terug naar dat land om de Uno dan nog tot in 2002 te bouwen. Enkele jaren vliegen voorbij om in 2007 de productie weer te hervatten. In een wat gewijzigde jas, maar duidelijk herkenbaar als Uno. In Brazilië is de Uno nóg langer gebouwd, met de verhoogde Way als één van de beschikbare uitvoeringen. Helemaal afgelopen is het nog steeds niet, tot op de dag van vandaag staat het oude model onder de naam Mille en met de nodige wijzigingen op de website van de fabrikant, als een soort van instap-Fiat.
[nggallery id=120]
Inmiddels heeft de Uno in Brazilië gezelschap van de in feite als opvolger bedoelde Nuova Uno. Wederom een groot succes dat er in dat land voor zorgt dat Fiat het grootste merk is en haar voorsprong op de nummer 2, Volkswagen, nog verder zag groeien.
Speciale uitvoeringen
Van de Uno zijn talloze speciale uitvoeringen verkrijgbaar geweest en we willen er graag twee uitlichten die niet heel erg bekend zijn. Als eerste de 1.6R, een uitvoering die leverbaar is geweest in Argentinië en later ook in Brazilië. Met een 1.570cc grote viercilinder die 92 pk levert, is dit een pittige variant die ook nog eens flink aangekleed is. Een andere, duidelijk speciale Uno is de Turbo ie volgens Braziliaanse specificaties. Met bumperkits, speciale wielen en een sportief interieur is deze geblazen Uno duidelijk te onderscheiden van zijn ‘normale’ broertjes.
[nggallery id=121]
Van de Uno zijn momenteel bijna 9 miljoen exemplaren gebouwd. Daarmee staat de Italiaan op de achtste plaats in de lijst van meest gebouwde modellen ooit. Inmiddels is het in Nederland de laatste jaren hard achteruit gegaan als het gaat om het aanbod van tweedehands Uno’s en wordt het steeds moeilijker een mooi exemplaar van de Italiaanse youngtimer. Al een ‘1’ in bezit? Dan is de Fiat Uno Club Holland ’the place to be’.
