Ode aan de 916: de nieuwe Ducati Panigale V4

We geven toe: dat stukje ‘ode aan de 916’ in de kop van dit artikel is clickbait. Want ja, ook wij zaten op het puntje van onze stoel toen we lazen dat de splinternieuwe Ducati Panigale stijlkenmerken van onze favoriete motorfiets óóit zou krijgen. Na visueel onderzoek moeten we bekennen dat die 916-knipoog toch wel erg summier blijkt te zijn. We draven er niet te lang over door: voor je op het scherm de lichtere en sterkere Panigale V4 en V4 S.

Het nieuwe uiterlijk is een soort verfrissing van de vorige Panigale. Tot de laatste millimeter nieuw maar wel herkenbaar. Van de zijkant moet je even twee keer knipperen om te zien of het om een nieuwe Panigale gaat. Kijk je wat beter dan zie je dat alles anders is. De kuip is wat cleaner en mist de ‘dubbele haaienkiewen’ die zo kenmerkend waren voor het uitgaande model. Het grootste verschil zit hem in het front, met koplampen die niet langer zijn ondergebracht in de donkere driehoeken maar nu wat vlakker in het front liggen. Vermoedelijk wil Ducati ons dit verkopen als een 916-stijlkenmerk. We snappen wat ze bedoelen maar zonder de hint hadden we het er niet meer of minder in gezien dan bij modellen als de 1098 en vroege Panigale’s. Verder niet geheel onopvallend: de vleugels zijn vanaf nu in kleur uitgevoerd. Als er voor deze verandering gestemd is, kunnen we ons niet voorstellen dat er iemand in Bologna ’tegen’ heeft gestemd.

De tank is qua vormgeving iets meer in de ‘agressief voorover stijl’ meegenomen en tot slot is het kontje net wat langer dan voorheen. Er is wat meer ruimte tussen voorwiel en kuip gelaten om de oliekoeler en radiateur van meer koele lucht te voorzien. Met 100 over de Nederlandse A2 niet zo van belang maar tijdens een hete Italiaanse middag op een willekeurig circuit niet overbodig. Alles bij elkaar heeft Ducati het voor elkaar gekregen de luchtweerstand met 4% af te laten nemen.

En het circuit kun je op, met de toch al absurd fijne V4, die het dragende deel tussen voorframe, subframe, monocoque en swingarm is. Geen volledig nieuw blok maar een voortborduursel van de 1.103 cc 90° Twin Pulse. Met 216 pk bij 13.500 toeren per minuut is de nieuwe V4 0,5 pk sterker dan voorheen. Dat lijkt niets maar vanwege Euro5+ zijn we al blij dat het ongeveer hetzelfde is gebleven. Ducati moest daarvoor naar de tekentafel omdat dat millieu-jongens gek genoeg meer geïnteresseerd zijn in de uitstoot dan in het topvermogen.

Kijken we door die glimmende rode massa heen dan vallen er eveneens een hoop nieuwe zaken op. Om te beginnen het meest opvallende: vanaf nu heeft Ducati’s superbike geen enkelzijdige swingarm meer. Als sinds het, niet door iedereen even gewaardeerde driespaakswiel, op de 916 zijn intrede deed is het een écht Ducati-kenmerk, ook al was het bij de 999 even verdwenen.
Vanaf nu dus een dubbelzijdige arm, volgens Ducati remde de enkelzijdige arm de ontwikkeling. De nieuwe arm is echter dermate mooi dat je het amper als teleurstelling kunt beschouwen, naast de 16mm extra lengte van de arm is het geheel, samen met wiel en vering, ook nog eens ruim 3 kilo lichter.

Samen met een derde meer stijfheid moet de Panigale nu in staat zijn om in bochten een hellingshoek aan te kunnen van 60%. Goed, wij slaan even over, maar voor de Bagnaia’s onder ons moet dit fijn nieuws zijn. De normale V4 weegt nu 191 kg, de V4 S komt nu op 187 kilogram. Allebei zijn ze twee kilo afgevallen ten opzichte van de voorgangers.

Aangezien we het idee krijgen dat iedereen tegenwoordig voor de S gaat wat specs: zoals je op de foto’s kunt zien is er weer Öhlins Smart (3.0) vering aanwezig. Voor gecombineerd met een NPX-30 vork, achter de TTX36 schokbreker. Andere heftige hardware zijn de Brembo Hypure monobloc vierzuiger remklauwen. Bosch een nieuw race-eCBS in de Ducati mogen leveren, een systeem met bochten-ABS dat zelf de achterrem bedient. Qua snufjes begint het daar pas: tractie- en wheeliecontrole zijn er uiteraard maar Ducati gaat een stap verder met het Ducati Vehicle Observer-systeem, DVO genaamd. Een zelfdenkend kastje dat de daadwerkelijke input combineert met de voorspellende waarden van de DVO. Er zijn uiteraard talloze rijmodi en instellingen beschikbaar, te bedienen vanaf het forse 6,9″ grote scherm. De layout ervan is geïnspireerd op dat van de MotoGP fiets.