Het is vandaag Internationale Vrouwendag. Deze dag staat traditiegetrouw in het teken van strijdbaarheid en het gevoel van solidariteit van vrouwen overal ter wereld. Alfa Romeo grijpt deze dag aan om de eigen geschiedenis in te duiken en de dames te eren die in heden en verleden hebben geracet voor het merk. Compleet is het overzicht ongetwijfeld niet maar het geeft een mooi beeld en bovendien staan de trotsen van Nederland en België er ook bij, Liane Engeman en Christine Beckers. Van nu naar toen op een rij:
Tatiana Calderon
De in het Bogotá geboren Calderon (’93) zette haar eerste stappen in de autosport in 2005. Ze won een nationaal kampioenschap in de Easy Kart Pre-Junior-serie en slechts drie jaar later zou ze de eerste vrouw zijn die de JICA-klasse van de Stars of Karting Championship East Division in de Verenigde Staten won. In 2017 werd Calderon een ontwikkelingscoureur voor het Sauber Formula One-team. Een jaar later promoveerde Sauber haar van F1-ontwikkelingsrijder tot F1-testrijder voor Alfa Romeo Racing.
Tamara Vidali
In 1992 won Vidali het Italiaanse toerismekampioenschap (groep N) in een Alfa Romeo 33 1.7 Quadrifoglio Verde. Even onvergetelijk is de volledig gele kleurstelling van de Alfa Romeo 155 waarmee ze in 1994 in het Italiaanse Superturismo-kampioenschap (CIS) reed.
Maria Grazia Lombardi & Anna Cambiaghi
Na Maria Teresa de Filippis in de jaren vijftig was Maria Grazia Lombardi, bekend als “Lella”, de tweede Italiaanse vrouw die in een Formule 1-race reed. Ze kwam uit in maar liefst 13 GP’s. Tussen 1982 en 1984 nam ze deel aan het Europees tourwagenkampioenschap met de Alfa Romeo GTV6 2.5, Samen met Anna Cambiaghi, Giancarlo Naddeo, Giorgio Francia en Rinaldo Drovandi haalde ze meerdere titels binnen. Ze is tot op heden de enige vrouwelijke Italiaanse coureur die punten heeft behaald in een Formule 1-race.
Christine Beckers & Liane Engeman
De jaren zestig waren het tijdperk van de Alfa Romeo Giulia Sprint GTA. De resultaten, overwinningen en het belang ervan in de geschiedenis van Alfa Romeo zijn bekend. Minder bekend zijn echter de gebeurtenissen van de (supercharged) Alfa Romeo GTA-SA. Tien exemplaren werden geprepareerd voor groep 5 en waren uitgerust met twee hydraulisch aangedreven ‘centrifugaalcompressoren’ die het vermogen opvoerden tot 220 pk. Dat resulteerde in een topsnelheid van 240 km/u. Het bereikte topprestaties, maar zoals de historische testrijder van Autodelta Teodoro Zeccoli uitlegde, had de GTA-SA “een onvoorspelbare krachtstoot die plotseling zonder kennisgeving optrad, waardoor de SA moeilijk te beheersen kon zijn in bochten of bij het manoeuvreren. ” De jonge Belgische coureur Christine Beckers die in 1968 in Houyet won en het jaar daarop voortreffelijke resultaten behaalde, kon dit slecht gehumeurde voertuig beter besturen dan wie dan ook. Beckers was echter niet de enige coureur die zich in de GTA onderscheidde. De supersnelle Nederlandse coureur Liane Engeman, die later door Alfa Romeo als model werd gekozen, excelleerde zichzelf in de Alfa Romeo 1300 Junior van het Toine Hezemans-team.
Susanna “Susy” Raganelli
Mogelijk was de enige vrouw die een Wereldkampioenschap op vier wielen won, de in Rome geboren Susanna “Susy” Raganelli. Zij won in 1966 het 100 cc Kart Wereldkampioenschap en versloeg Leif Engstrom en de grote Ronnie Peterson. Raganelli verbond haar naam voor altijd aan Alfa Romeo toen ze haar carrière achter het stuur van een Alfa Romeo GTA beëindigde. Ook was ze in 1967 de eerste Italiaanse koper van de legendarische Alfa Romeo 33 Stradale, waarvan er slechts 12 exemplaren gemaakt zijn.
Ada Pace (“Sayonara”)
In de jaren vijftig van de vorige eeuw behaalde een andere coureur uitstekende resultaten achter het stuur van verschillende Alfa Romeo’s; de in Turijn geboren Ada Pace. Gedurende haar 10-jarige carrière won Pace maar liefst 11 nationale snelheidsraces, 6 in Turismo en 5 in de Sport-klasse. Voor races schreef ze zich bijna altijd in onder haar pseudoniem ‘Sayonara’. Ze behaalde haar meest prestigieuze successen in de Alfa Romeo Giulietta Sprint Veloce en de Alfa Romeo Giulietta SZ, waarin ze ook de Trieste-Opicina race won in 1958.
Odette Siko
In de jaren dertig van de 20ste eeuw profileerde Alfa Romeo zich als een van de hoofdrolspelers in de autosport. Dit was deels te danken aan buitengewone voertuigen, maar ook aan coureurs die onderdeel werden van de legende. Dit waren de jaren van Nuvolari, Varzi, Caracciola en Sommer. Deze laatste won de 24 uur van Le Mans in 1932 achter het stuur van een Alfa Romeo 8C 2300. Maar de Alfa Romeo 6C 1750 SS, bestuurd door de opvallende Odette Siko, eindigde als vierde overall en won de 2.0-liter categorie. De jonge, uit Parijs afkomstige Siko werd al snel een van de sterren op het circuit en toonde haar elegantie zowel in de paddock als in de races. Vaak werd ze vergezeld door een andere vrouwelijke Franse coureur wiens pad ook meerdere keren het pad van Alfa Romeo kruiste: Hellé Nice.
Hellé Nice
Model, acrobaat en danseres Mariette Hélène Delangle, was beter bekend als Hellé Nice. Nice stond bekend om haar extraverte persoonlijkheid en was goed bevriend met de Rothschilds en de Bugatti’s. Ze reed in Europa en Amerika en werd een van de eerste coureurs die de logo’s van haar sponsors op de carrosserie van een eenzitter raceauto liet zien. Ze nam in 1933 deel aan de Italiaanse Grand Prix van Monza in haar eigen 8C 2300 Monza. In dezelfde race verloren Campari, Borzacchini en Czaikowski tragisch hun leven. In 1936 won ze de Ladies Cup in Monte Carlo en nam ze deel aan de Grand Prix van São Paulo in Brazilië. Daar werd ze het slachtoffer van een vreselijk ongeval. Op wonderbaarlijke wijze ontwaakte ze uit haar driedaagse coma.
Anna Maria Peduzzi
De jaren van Scuderia Ferrari zijn een cruciaal hoofdstuk in de geschiedenis van Alfa Romeo. Coureur van het “steigerende paard” was onder meer de in Como geboren Anna Maria Peduzzi, de vrouw van coureur Franco Comotti. Na haar debuut aan boord van haar eigen Alfa Romeo 6C 1500 Super Sport, die ze zelf van Ferrari had gekocht, reed Peduzzi bijna altijd alleen en slechts af en toe met haar man. In 1934 won ze de 1500 Klasse op de Mille Miglia en reed ze in de naoorlogse periode in de Alfa Romeo 1900 Sprint en de Alfa Romeo Giulietta.
Maria Antonietta d’Avanzo
De voorloper van vrouwelijke Alfa Romeo-coureurs, Barones Maria Antonietta d’Avanzo, maakte haar debuut in het interbellum. Als pionier van de Italiaanse motorsport, vliegtuigpiloot en journalist, won d’Avanzo de derde plaats in de Alfa Romeo G1 in Brescia in 1921. Ze was een geduchte tegenstander voor de beste coureurs van die tijd, waaronder een jonge Enzo Ferrari. Barones d’Avanzo reisde de hele wereld en reed tot de jaren veertig in verschillende voertuigen en races.