In de reeks ‘Klassieker van de week’ deze week geen auto die we op Marktplaats tegenkwamen of die ons doet herinneren aan onze eerste auto of zo iets ‘gebruikelijks’. Deze week is het een trio dat luistert naar de naam BAT. Het is bijna niet voor te stellen maar deze tijdloze carrosserieën zijn ontstaan in het begin van de jaren ’50 en daarmee nu 60 jaar oud!
Deze 60-ste verjaardag is reden genoeg om de BAT-serie weer even naar voren te schuiven. Het project begon in 1953 toen Alfa Romeo en Bertone om tafel gingen zitten om onderzoek te doen naar stroomlijn en luchtweerstand. Giuseppe ‘Nuccio’ Bertone kreeg de opdracht een carrosserie met zo weinig mogelijk luchtweerstand te creëren. Het project kreeg al snel de naam ‘Berlinetta Aerodinamica Tecnica’ mee, wat niet geheel toevallig een afkorting gaf die overeenkwam met het dier waar de auto’s nog het meest van weg hebben: vleermuizen.
[nggallery id=110]
Giuseppe zette Franco Scaglione (destijds werkzaam bij Bertone) aan het werk. Zo wist het ontwerphuis nog in 1953 een schitterende creatie neer te zetten op de Autosalon van Turijn. Gebaseerd op het Alfa Romeo 1900 chassis wist de BAT 5 alle ogen op zich gericht te krijgen tijdens de show. Een jaar later was het de BAT 7 die op diezelfde salon stond te pronken, wéér een jaar later werd de serie afgesloten met de BAT 9.
De studie was trouwens niet voor niets, in de windtunnel werd meteen al een luchtweerstandscoëfficiënt van 0,23 Cw gemeten. Zelfs tegenwoordig is dit een waarde die amper gehaald wordt; de Ferrari 458 Italia komt op 0,33. Hierdoor kon de 1.100 kilogram wegende Alfa Romeo BAT met slechts 90 pk een topsnelheid van ruim 200 kilometer per uur halen!
BAT 5 – 1953
De BAT 5 was de eerste ‘vleermuis’ uit de reeks en zoals gezegd puur ontworpen voor een zo laag mogelijke luchtweerstand. Bertone wist niet alleen dit doel te behalen, maar slaagde er ook nog in een ontwerp te creëren dat zelfs nu nog op het netvlies blijft hangen. Er werd van alles gedaan om er voor te zorgen dat de lucht bij hogere snelheden geen plotselinge richtingveranderingen zou ondergaan. Daarvoor werden ook de wielen afgedekt zodat deze door het snelle draaien geen invloed zouden hebben op de luchtweerstand. Ongetwijfeld het meest in het oog springend is de achterkant met z’n prachtige vleugels en gigantische achterruiten die overlopen in een prachtige staart. De twee vinnen die naar binnen lopen zorgen voor een optimale stabiliteit bij hoge snelheden. Een Cw van 0,23 was (we zeiden het al) al uitzonderlijk laag, maar Bertone en Alfa Romeo vonden dat dit nog best wat lager kon.
BAT 7 – 1954
Die nog lagere luchtweerstand werd een jaar later bereikt met de BAT 7 die, net als de BAT 5, werd gepresenteerd op de Autosalon van Turijn. Nog extremere vinnen, een puntige en wat gesloten, lagere neus en koplampen die omlaag werden geklapt zorgden niet alleen voor een nóg opvallender ontwerp, maar ook voor een Cw-waarde die daalde naar 0,19.
BAT 9 – 1955
Dat het niet om de extreme vormgeving ging bleek een jaar later op de Autosalon van Turijn in 1955. Alfa Romeo en Bertone presenteerden daar de BAT 9, duidelijk een familielid van de 5 en 7 maar iets soberder gestileerd. De 9 leek bijna productierijp te zijn als je de zilvergrijze Concept Car vergeleek met zijn voorgangers.
BAT 11 – 2008
Ruim 50 jaar was het stil rond de BAT-serie maar in 2008 werd er op de Autosalon van Genève een achterkleinkind van de BAT 5, 7 en 9 gepresenteerd, de BAT 11. Gebaseerd op de Alfa Romeo 8C Competizione en duidelijk geïnspireerd op zijn voorouders. Uiteraard bleef het ook ditmaal bij dit ene exemplaar.
