Zonder dat je er erg in hebt kom je vrijwel iedere dag een auto tegen die werd ontworpen voor Fiat maar nooit dat logo op de neus zag verschijnen. Maak kennis met de Italdesign Lucciola, een moderne interpretatie van de Fiat 500 uit begin jaren ’90.
Het is 1992 als de ANFIA, de Italiaanse Vereniging van Autofabrikanten, in opdracht van Fiat aan meerdere ontwerpstudio’s vraagt hun visie op de dan al klassieke Fiat 500 te geven. Italdesign – Giugiaro komt met de ID Cinquecento. Een uiterst modern karretje dat maar weinig gemeen lijkt te hebben met het origineel. Oké, het halve open dakje doet denken aan het klassieke voorbeeld en ook de teller achter het stuur en de simpele bekleding doen in de verste verte hun best om op dat van het icoon te lijken.
Het kleimodel wordt getoond op de Autosalon van Turijn in 1992, Fiat’s eigen Cinquecento is dan dus al gewoon te koop.
Italdesign is helemaal in haar nopjes met het ontwerp (al verdwijnen de rechthoekige koplampen) en besluit het voor de Autosalon van Genève van 1993 verder uit te werken. De naam wordt omgedoopt tot Italdesign Lucciola. Er komt deze keer meer geen klei aan te pas, de smalle stadsauto is volledig operationeel en er zijn kosten noch moeite gespaard er een bijzondere auto neer te zetten. Er is veel gebruik gemaakt van recyclebare materialen en de carrosserie is opgetrokken uit aluminium. Zowel het dakje boven de voorste zitrij als het complete achterste gedeelte kunnen worden geopend voor een aardig cabriolet-gevoel. Onder de motorkap een 7,5 pk sterke tweecilinder diesel. Juist, zeven-en-een-halve pk! Er komt echter hulp van twee elektro motoren die boven de achterwielen zijn geplaatst en allebei 7 kW (9,5 pk) leveren. Genoeg om de Lucciola een topsnelheid van 100 km/u te geven en er kan bij normaal gebruikt 8 uur lang gereden worden. Alleen elektrisch rijden kan ook, dan is de fut er na 50 kilometer echter al uit.
[Best_Wordpress_Gallery id=”13″ gal_title=”Italidesign Lucciola”]
Omdat Fiat in die jaren al met de Cinquecento zit (die een groot succes is) en nog altijd enorme successen boekt met de Panda ziet het weinig in de Lucciola. Men besluit het project te laten varen. Niet veel later komt de grote baas van Deawoo de Lucciola tegen. Hij is dan al even op zoek naar een klein model dat hij kan verkopen en de Lucciola voldoet aan al zijn verwachtingen. Het is 1998 als de Deawoo Matiz verschijnt en waar díe op geïnspireerd hoeven we nu niet meer uit te leggen.
